Over ziek zijn en solliciteren enzo

Tijdens het eten van heerlijke gourmet voel ik me opeens misselijk. Mijn keel begint te kraken en mijn huid brand. Ben ik soms zenuwachtig over mijn sollicitatie gesprek van vrijdag? Dat sowieso wel, maar fuck dan wordt ik dus ook nog ff ziek een paar dagen van tevoren. Ik wilde het deze week hebben over het nieuwe Kirby spel voor de wii u maar die houden jullie dan nog te goed, voor nu gewoon een kletspraatje tegen de zenuwen van mijn sollicitatie morgen.

Het is hemelvaartsdag en ik lig al langer dan 24 uur in mijn bed te zweten. Nee niet omdat ik zo actief ben in bed, maar omdat ik pijn heb over mijn hele lichaam. Je kent het wel, koorts enzo. Anyway genoeg over mijn koorts, ik zei al ik heb een sollicitatie gesprek morgen! Vorige week had ik een gesprek aan de telefoon waarvan ik dacht dat ik gewoon meteen werd uitgenodigd en klaar. Nope ik had dus al een voorsollicitatie aan de telefoon, omdat er nog een kandidaat was. Hier had ik me dus totaal niet op voorbereid. Blijkbaar heb ik toch iets goed gedaan want ik werd twee dagen later gebeld of ik langs wilde komen voor een persoonlijk gesprek. En op zijn vroegst kon dat dus op vrijdag. Morgen dus. Ben ik ff blij dat het niet op woensdag was, dan had ik doodziek daar gezeten, want natuurlijk was ik gewoon gegaan.

Wat ga ik dan doen? Ja want ik werk op dit moment in het callcenter als commercieel medewerker binnendienst. Chique laat ik het klinken hè? Ik bel mensen om wat te verkopen, daar komt het op neer. Wat ik nu wil gaan doen is ook verkopen, maar dan zakelijk. Dan bel ik mensen niet meer thuis maar heb ik alleen nog maar te maken met bedrijven. De functie is dan ook account manager. Meer kan ik er helaas niet over kwijt, bang dat ik het jinx. Hoe dan ook zit ik daar morgen te zweten, van ziekte of van spanning, waarschijnlijk beiden.

Ik besef me net dat ik al een stukje had geschreven over de dag dat ik besloot om een baan te gaan zoeken, benieuwd? Hier komt het:

Leuk nieuws, stom nieuws, verwarrend nieuws. Al die dingen tegelijk komen nu bij me op. Al een paar maanden zweeft het idee van een andere baan zoeken bij mij. Ik heb het echt naar mijn zin in het callcenter alleen de uitdaging is er nu wel af na 10 maanden. Voor de collega's zou ik blijven, die zijn echt geweldig! Zo ontzettend veel sociale mensen bij elkaar kan niet anders dan gezellig zijn.

Maar dan toch. Vandaag brak er iets in mij, ik zag de rekening van mijn autoreparatie en ik brak. Dit kan ik gewoonweg niet betalen. Waar the fuck moet ik dit vandaan halen. (hoe duurder de rekening hoe erger de scheldwoorden) Ik zal om dit af te betalen extra moeten werken, nog meer mensen moeten bellen. Oh my freaking lord, hell NO! Ik kan gewoon echt niet nog meer mensen bellen op een dag. 8 uur lang elke minuut iemand aan de lijn hebben is gewoon 'Too much mannn!!' (bojack verwijzing...)

Dit is voor mij het moment. Ja hallo er moet toch een moment zijn dat je beslist om je leven compleet om te gooien. En dat moment was vandaag. Dat wordt heel ironisch bellen om te vragen of er al banen zijn. Bellen om dit keer mezelf te verkopen, in plaats van een product. Waar liggen mijn kansen? Ik weet nu dat ik full time ga werken, niet meer in het weekend wil werken én dat ik NOOIT meer mensen 's avonds na 9 uur wil bellen. Eigenlijk na 8 uur al niet meer maar uitzonderingen kan net aan nog dan voor 9 en.

Ik zit er zo mee in mijn hoofd want ja wat gaat er nu gebeuren. Deze afgestudeerde kunstdocent heeft een sales passie gevonden. Holy quakamoly! (ofzoiets)

Ik wilde het stukje niet plaatsen omdat ik dat niet wilde of durfde, waarschijnlijk beiden. Nu vond ik het toch leuk om te plaatsen bij dit artikel. Die Kirby review krijgen jullie nog als ik me beter voel. Wat een leuk spelletje was dat! Fijne hemelvaart!


- JoanyM